Amanos zijn een prachtige algeneters en in tegenstelling tot sommige soorten garnalen, kan Amanos zich aanpassen en gedijen in een breed scala aan waterparameters.

Het is gemakkelijk te begrijpen waarom ze zo populair zijn.

En in deze gids ga ik informatie met je delen over hun anatomie en biologie, wat je nodig hebt om je eigen tank op te zetten en de waterparameters van je tank.

Amano Shrimp Care Overzicht

Wetenschappelijke naam: Caridina multidentata (voorheen Caridina japonica)
Zorgniveau: Gemiddeld
Minimale tankgrootte: 10 gallon (40 liter)
Levensduur: 3 jaar (soms meer!)
Grootte: 2-3 inch (5-7,5 centimeter)
Dieet: omnivoor
Familie: Atyidae
Temperament: zeer rustig

Amano Garnalen: Uiterlijk, Anatomie, Biologie

Laten we eens kijken naar wat amano garnalen zijn.

Uiterlijk

Amano garnalen (Caridina multidentata) zijn een beetje saai in vergelijking met hun neven, de bijengarnalen. Amano’s zijn niet selectief gefokt voor kleur, dus ze zien er precies zo uit als in het wild.

Hun lichamen zijn meestal doorschijnend en bedekt met kleine bruinachtige spikkels met lijnen van donkere spikkels die in lijnen van kop tot staart lopen.

In het wild helpt deze kleuring hen op te gaan in hun omgeving en roofdieren te vermijden die op zoek zijn naar een smakelijke snack.

Anatomie van Amano Garnalen

Garnalen zijn ongewervelde dieren en missen een interne skeletstructuur. In plaats daarvan hebben ze een harde, heldere schaal die de buitenkant van hun lichaam bedekt.

Hun lichamen zijn verdeeld in twee hoofdsecties: cephalothorax en buik.

De voorste helft van het lichaam wordt ingenomen door de cephalothorax, wat ‘hoofd-borst’ betekent. Het is bedekt met een stevig stuk schelp dat het hoofd van de garnaal en de meeste van zijn vitale organen beschermt, zoals het hart, de hersenen, de maag en het voortplantingssysteem.

Het hoofd van een Amano komt tot een scherpe punt, het rostrum genaamd, dat het de kenmerkende kopvorm van alle garnalen en kreeften geeft. Aan weerszijden van het rostrum steken de ogen uit op beweegbare stengels die de garnalen laten rondkijken naar roofdieren zonder te bewegen en hun positie weg te geven.

Amanos hebben ook twee paar zweepachtige antennes die uit de voorkant van het hoofd komen. De antennes zijn zintuigen die ze gebruiken om hen te helpen bij het navigeren door hun omgeving.

Aan de onderkant van het schild verschijnen twee verschillende soorten poten.

Het dichtst bij de mond zijn drie paar maxillipeds, echt kleine poten die alleen functioneren om voedsel naar de mond van de garnaal te transporteren.

Hierachter bevinden zich vijf paar pereiopoden, de “wandelende benen” van de garnalen waarmee ze zich kunnen vastklampen aan en over oppervlakken kunnen kruipen. Ze gebruiken deze ook om algen van oppervlakken te schrapen.

Na de cephalothorax komt de buik. Dit gedeelte herbergt de grote spieren van de staart van de garnaal die hem achteruit laten schieten van gevaar.

In tegenstelling tot de cephalothorax, die wordt bedekt door één stevig stuk schelp, is de buik bedekt met zes overlappende platen die beweging mogelijk maken.

Onder de buik vind je vijf paar pleopoden, de ‘zwembenen’ van de garnaal. Deze laten de garnalen naar voren zwemmen. De vrouwtjes gebruiken deze poten ook om hun eieren onder hun buik te houden en uit te waaieren totdat de eieren klaar zijn om uit te komen.

Ten slotte, aan het einde van de buik, komt de kenmerkende waaiervormige staart van de garnaal. Het centrale punt is het telson. Aan weerszijden van het telson bevinden zich de endopoden en exopoden, kleine schaalplaten die de rest van de waaiervorm vormen.

Deze waaierstaart werkt als een peddel en helpt de garnalen sneller weg te zwemmen van gevaar.

Seksen

Het is vrij eenvoudig om het verschil te zien tussen mannelijke en vrouwelijke Amano-garnalen.

Ten eerste zullen vrouwtjes iets groter zijn dan mannetjes.

Ten tweede moet je kijken naar de rijen spikkels die langs hun lichaam lopen, met name de tweede rij van onderaf.

Bij vrouwtjes zal deze rij bestaan uit lange, onregelmatige spikkels, vaak beschreven als ‘streepjes’. Deze streep spikkels ziet er nogal rommelig en wanordelijk uit.

Bij mannen heeft deze rij perfect cirkelvormige spikkels die gelijkmatig verdeeld zijn. Ze zien eruit alsof ze precies zijn opgemeten en beschilderd, veel netter dan de vrouwtjes.

Pro Tip: Hoewel het seksen van Amano-garnalen relatief eenvoudig is, is het fokken ervan DAT NIET. Hun eieren komen alleen uit in brak water en de larven moeten in zout water worden grootgebracht, overgegaan naar brak water en vervolgens weer overgaan naar zoet water.

En ja, dat is net zo moeilijk als het klinkt. Dus zet je hart niet op het fokken ervan, tenzij je een enorme verbintenis wilt aangaan.

Gedrag

Amanos doen zo’n beetje één ding, de hele dag, elke dag: ETEN. Ze zullen constant grazen langs oppervlakken in de tank, algen van planten, decor en substraat schrapen en in hun mond voeren.

Zolang er voldoende voedsel in de tank is, zullen ze vredig kauwen en niemand echt lastig vallen.

Wanneer voedsel in de tank wordt gedropt, zullen ze ernaartoe rennen. Als ze kunnen, zullen ze stukjes voedsel pakken, zoals pellets, en wegzwemmen om zich te verstoppen en op te eten.

Ze zijn dus niet echt groot in delen.

Oorsprong van Amano Garnalen

Amano garnalen zijn inheems in zoetwaterrivieren en beken in Taiwan, Japan en de Riukiu-eilanden.

Amano’s zijn vraatzuchtige aaseters die een essentieel onderdeel zijn van de opruimploeg van hun ecosysteem. Ze kruipen langs de bodem en voeden zich met algen, aufwuchs, rottend plantenmateriaal, zelfs dode vissen en ongewervelde dieren die ze tegenkomen.

Je zou denken dat deze kleine jongens uit tropische omgevingen komen, maar hun inheemse wateren hebben vaak temperaturen tot halverwege de jaren 60 (ongeveer 18 ° C).

Als volwassenen leven ze hun hele leven in zoet water. Ze geven bevruchte eieren af in de stroming van de rivier, die de eieren naar brak water brengt.

De eitjes komen in dit zoute water uit in vrijzwemmende larven. De larven blijven met de stroming meereizen totdat ze naar zee worden geveegd.

Als ze veranderen van larven in garnalen, beginnen ze terug te migreren naar zoetwaterrivieren en beken waar ze hun volwassen leven zullen leiden en zelf jongen zullen produceren.

Rui

Rui is gewoon een deel van het leven als je een garnaal bent.

Naarmate ze groeien, kan hun harde buitenste schil niet uitbreiden met de rest van hun lichaam.

Ze moeten dus hun oude schaal kwijtraken om een nieuwere en grotere in de plaats te laten groeien.

Terwijl het lichaam van een garnaal zich voorbereidt om te vervellen, begint de oude schaal los te komen en raakt uiteindelijk grotendeels los van de spier eronder.

De garnaal krult vervolgens zijn staart herhaaldelijk onder zijn lichaam totdat de schaal in tweeën barst waar de cephalothorax de buik ontmoet.

De voorste helft van het lichaam wordt zorgvuldig losgetrokken van de oude schaal. Zodra de cephalothorax eruit is, veegt de garnaal zijn lichaam naar achteren om de buik los te maken van de rest van de oude schaal.

Na een vervelling duurt het enkele dagen voordat de nieuwe schaal klaar is met vormen en uitharden. Dit maakt de garnalen extreem kwetsbaar, dus ze zullen zich meestal verstoppen totdat de schaal klaar is met verstijven.

Amanos en andere siergarnalen kunnen problemen hebben met rui als ze in de verkeerde waterparameters worden gehouden. Elke soort heeft zijn eigen behoeften als het gaat om de algemene hardheid van het water (hoeveel calcium en magnesium is opgelost in het water) evenals de hoeveelheid calcium in hun dieet.

Zoals alle garnalen, als een Amano niet goed kan vervellen, zal hij sterven. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat u voldoende calcium in het water en als onderdeel van het dieet van de garnalen verstrekt.

Amano Garnalen Levensduur

In een goed onderhouden aquarium hebben amano-garnalen een levensduur van 2-3 jaar.

Hoe Amano Shrimp Aquarium op te zetten

Ik neem je nu mee door het proces van het opzetten van je eigen Amano garnalentank.

Tank grootte

Ondanks hun kleine formaat, raad ik je niet aan om Amano-garnalen in iets onder een tank van 10 gallon (38 liter) te plaatsen.

Ze hebben veel oppervlakte nodig om op te grazen en kleinere tanks hebben gewoon niet genoeg ruimte.

Ook in het wild scholen Amanos met honderden tegelijk, dus het is beter om ze in een groep van minstens vijf te houden om hun natuurlijke omgeving beter na te bootsen.

Verwacht dat elke garnaal 2-3 gallons (7,5-11 liter) ruimte nodig heeft zodra je voorbij 10 gallons gaat. Dus je zou 7-8 in een 15 gallon (57 liter) of 10 in een 20 gallon (76 liter), enz. Kunnen houden.

Filtratie

De absoluut beste filtratie om te gebruiken met Amano garnalen is een sponsfilter.

Regelmatige hang-on-the-back en canister filters kunnen gevaarlijk zijn voor Amanos. Garnalen kunnen door de inname in stroomfilters worden gezogen en worden gedood.

Sponsfilters bieden zowel mechanische als biologische filtratie voor uw tank. Ze vangen veel smurrie en afval op dat rondzweeft in de waterkolom en ze zijn het perfecte huis voor de nuttige bacteriën die je tank nodig heeft om gezond te zijn.

Garnalen houden ervan om zich vast te klampen aan een sponsfilter en eten al het grove spul dat daar gevangen zit. Een kleverig sponsfilter is zo’n beetje een Amano all-you-can-eat buffet.

Als je can’t, of gewoon geen sponsfilter wilt toevoegen, moet u op zijn minst een sponsvoorfilter toevoegen aan uw bestaande filterinname.

Het is eigenlijk gewoon een mouw gemaakt van echt poreuze spons die over je inname gaat. Dit voorkomt dat garnalen in het filter worden gezogen.

Als bonus biedt het meer oppervlakte voor nuttige bacteriën om op te groeien. Het zal ook vast afval opvangen en uit uw filter houden. Je garnalen zullen er ook graag op grazen!

Verlichting

Ik zou echt een hoge kwaliteit, full spectrum licht voor Amano garnalen aanbevelen.

Het is niet zo dat de garnalen het zelf nodig hebben, of echt zelfs verzorgen, maar ze zullen profiteren van de gezonde, levendige planten en groene algen die groeien vanwege de robuuste verlichting.

Verwarming

Amano garnalen komen uit wateren die heel koel kunnen zijn. Ze zullen gelukkig leven in water dat varieert van 65 ° -85 ° F (18 ° -29 ° C).

Misschien hoeft u uw tank niet eens te verwarmen. Zolang uw kamertemperaturen niet onder de 65 ° F duiken, is een kachel niet strikt noodzakelijk.

Als je een tropische soort met de Amanos gaat houden, zoals guppy’s of neontetra’s, ga je gang en voeg je een kachel toe.

Maar voor andere koudwatersoorten, zoals White Cloud Mountain minnows, kun je de kachel overslaan als je wilt.

Substraat

Amano garnalen hebben niet echt enige vorm van substraatvereisten. Ze zijn prima met zand, grind of een plantensubstraat.

Ik zou je echter aanraden om voorzichtig te zijn met het gebruik van een geplant substraat dat je pH verlaagt.

Als uw kraanwater een hoge pH, GH en KH heeft, geen probleem.

Maar als je kraanwater al zacht is, kan een pH-verlagend substraat je water echt veel zuurder maken. In dat geval moet u mogelijk extra calcium, magnesium of bicarbonaat toevoegen om de pH GH en KH te verhogen.

Planten en Decor

Deze kleine jongens waarderen een zwaar beplante tank echt. Amanos houden ervan om langs plantenbladeren te grazen en elke oude groei op te eten die is begonnen af te breken.

Ze hebben ook wat kleine verborgen gaatjes nodig om zich terug te trekken nadat ze zijn vervelld. Garnalen zijn erg kwetsbaar terwijl hun nieuwe schaal ingroeit en dit maakt ze erg nerveus en teruggetrokken.

Na een vervelling zullen garnalen zich veel veiliger voelen als ze een paar dagen laag achter enkele hoge planten of achter wat drijfhout kunnen liggen.

Water &Tank Parameters voor Amano Garnalen

• Temperatuur: 65 °-85 °F (18 °-29 °C)
• Ammoniak/nitriet: 0
• Nitraat: <30 ppm
• pH: 6,5-8,0
• GH: 6-8 dGH (100-133 ppm)
• KH: 4-10 dKH (71,5-179 ppm)

Het grootste deel van het handhaven van de waterparameters in uw tank is het vaststellen van een gezonde stikstofcyclus.

Voor het geval je hier niet bekend mee bent, laten we het kort bespreken.

Elk soort vee in uw tank, of het nu vissen of ongewervelde dieren zijn, breng afval in het water.

Dit afval zakt naar de bodem van de tank en begint af te breken. Terwijl het rot, zet het ammoniak (NH3) af. Dit is een groot probleem omdat ammoniak, zelfs in kleine hoeveelheden, giftig is voor waterdieren.

Het enige dat nodig is, is 0,25 delen per miljoen (ppm) om vis te stressen. Als het stijgt tot 1 ppm, zullen veel vissoorten en ongewervelde dieren beginnen af te sterven.

Ongecontroleerd zal afval in het aquarium ammoniak blijven uitzetten totdat het zich ophoopt en het tankwater in giftige soep verandert.

Serieus, niet goed.

Gelukkig voor ons is dit waar de stikstofcyclus in het spel komt en voorkomt dat onze tanks giftige afvalstortplaatsen zijn.

In onze filters bevinden zich enorme aantallen nuttige bacteriën die ammoniak transformeren en ontgiften.

Eén soort bacterie eet ammoniak en zet iets af dat nitriet wordt genoemd (NO2 -1). Nitriet is echter ook zeer giftig voor waterdieren.

Maar er is een tweede soort bacterie die het nitriet opeet en verandert in nitraat (NO3-).

Nitraat is veel minder giftig en kan worden achtergelaten om zich op te bouwen in de tank tussen de wekelijkse waterverversingen.

Maar er zit een addertje onder het gras. (Er zit altijd een addertje onder het gras, toch?)

De bacteriën verschijnen niet zomaar. En er is geen product dat ze zomaar aan de tank kan toevoegen.

Pro Tip: Door de juiste omstandigheden in de tank in te stellen en geduldig te zijn, kunt u een gezonde stikstofcyclus in uw aquarium tot stand brengen die het veilig maakt voor vissen en ongewervelde dieren.

Bekijk dit artikel dat je door de stappen voor een visloze cyclus leidt.

Het is uiterst belangrijk dat amanogarnalen alleen in een aquarium worden geïntroduceerd met een gevestigde stikstofcyclus. Ze zijn erg gevoelig voor ammoniak en nitriet, mveel meer dan vis.

Amanos zijn geen soorten die een “fish in” -cyclus kunnen uitrijden. Ze hebben een goed gevestigde tank nodig met stabiele waterparameters.

Omdat ze een algenetende soort zijn, is het niet ideaal om ze in een gloednieuwe tank te ploffen.

Ze zullen het veel beter doen in een tank met veel algen, aufwuchs en andere smakelijke smurrie om de hele dag op te grazen.

Dieet &Voeding

Nu neem ik je mee door het soort dieet dat deze kleine jongens volgen.

Algen

Amano garnalen zijn zo populair geworden in de aquariumhandel vanwege hun reputatie als superieure algeneters.

Begrijp me niet verkeerd, ze kunnen geweldig werk leveren door algen in een tank op te ruimen, zelfs variëteiten die andere algengravers niet zullen aanraken, zoals zwarte baardalgen.

Ze kunnen met indrukwekkende snelheden door haaralgen maaien.

Maar ze zijn alleen goed in het eten van algen als ze honger hebben.

Als er een heleboel smakelijk visvoer of zinkende pellets liggen, zullen ze de algen volledig negeren en in plaats daarvan dat spul eten.

Denk er op deze manier over na, als je een klein kind los hebt gelaten in een kamer met chocoladetaart en broccoli, en ze vertelt dat ze kunnen eten wat ze willen, neem dan een wilde gok welke ze gaan verslinden en welke daar niet zal zitten.

Garnalen zijn niet anders.

Als je wilt dat ze meer algen eten, bezuinig dan op hoe vaak je ze voedt.

Wat eten Amano garnalen?

Zoetwatergarnalen zijn voornamelijk alleseters. Het is dus goed om ze een mix van plantaardig en vlezig voedsel te geven.

Een bereid garnalenvoedsel van hoge kwaliteit, zoals Omega One Shrimp en Lobster Pellets, is een geweldig basisdieet. Deze pellets combineren hele vissen met kelp en andere algen, waardoor een uitgebalanceerde voeding perfect is voor Amanos.

Het is ook verrijkt met calcium, een belangrijke voedingsstof die garnalen nodig hebben om gezonde schelpen te laten groeien.

Amanos waarderen ook geblancheerde groenten zoals spinazie, boerenkool, komkommer, pompoen en wortels, waarvan sommige ook goede bronnen van calcium in de voeding zijn.

Laatste update op -12-02 / Commissies verdiend / Afbeeldingen van Amazon Product Advertising API

Hoe vaak amano garnalen te voeren

Als je gewend bent om vis te voeren, denk je misschien dat je je garnalen elke dag moet voeren, maar dit is misschien niet het geval.

Pro Tip: Het is uiterst belangrijk om je garnalen niet te veel te voeren. Niet-opgegeten voedsel dat in de tank wordt afgebroken, kan leiden tot grote ammoniak- en nitrietpieken, die vooral dodelijk zijn voor Amanos. In een gevestigde tank hoeft u uw garnalen waarschijnlijk slechts 2-3 keer per week te voeren.

Het is heel gemakkelijk om te zien wanneer je Amano-garnalen moeten worden gevoerd.

Ze zullen echt geagiteerd raken en als een gek door de tank zwemmen als ze niet genoeg te eten hebben.

Wanneer je dit gedrag ziet, weet je dat ze honger hebben en is het tijd om wat pellets of geblancheerde groenten te laten vallen die ze kunnen eten.

Maar ze grazen gewoon vredig langs oppervlakken van de tank, ze schrapen algen op en het is niet nodig om voedsel toe te voegen.

Tank mates voor Amano garnalen

Laten we een aantal goede tankgenoten bespreken en enkele niet zo goede.

Goede Tank Mates

Amano garnalen zijn erg rustig. Je moet je meer zorgen maken over tankgenoten die hen lastig vallen dan dat ze iemand anders lastig vallen.

Eén ding echter, het zijn een grotere garnaal. Dus als je ze houdt met kleinere soorten siergarnalen, zoals kersen, moet je ervoor zorgen dat de Amanos de kleinere jongens niet overtreffen voor voedsel.

Vissoorten om te overwegen:

• Guppy’s
• Platies
• Witte wolken berg minnows
• Zebra danios
• Hemelse parel danios
• Neontetra’s
• Kardinale tetra’s
• Chili rasbora’s
• Harlekijn rasboras

Kortom, je wilt vasthouden aan kleinere, vreedzame gemeenschapsvissen.

Slechte Tank Mates

Blijf absoluut uit de buurt van grotere, agressieve vissen.

Elke vissoort die groot genoeg is om een Amano in hun mond te passen, zal meer dan waarschijnlijk proberen ze op te eten.

Vis om ten koste van alles te vermijden:

Als het groot, agressief of semi-agressief is, kun je er vrijwel op rekenen dat het je garnalen graag opeet bij de eerste kans die het krijgt.

Dus ja, het idee van Amano-garnalen en een groene terreur klinkt misschien cool, maar het zal eindigen in een tragedie.

Goed… voor de garnalen althans. De groene terreur zal echt blij zijn en smeken om meer smakelijke lekkernijen.

Zijn Amano Garnalen geschikt voor u?

Amano’s zijn een prachtige algeneter die zelfs dingen aankan zoals zwarte baardalgen die andere schoonmaakploegbeestjes zullen achterlaten.

Vredig van aard, je moet je meer zorgen maken over het beschermen van hen dan over het hebben van problemen met agressie aan hun kant.

In tegenstelling tot sommige soorten garnalen, kan Amanos zich aanpassen en gedijen in een breed scala aan waterparameters, maar ze vereisen wel een goed gefietste en gevestigde tank.

Het is gemakkelijk te begrijpen waarom deze soort zo populair is geworden. Ze zijn niet alleen vredig en interessant om naar te kijken, maar ze zijn ook een nuttige soort die je tank kan helpen er het beste uit te zien.