De oceaan is fascinerend en is van vitaal belang voor ons ecosysteem en zoveel ervan moet nog worden verkend.

In feite weten we meer over het oppervlak van Mars dan over onze eigen zeebodem.

In deze gids leer je leuke, geestverruimende feiten over het diepe blauw en wat eronder ligt.

Het is allemaal verbonden

Bron

Je hoort vaak over ‘de Stille Oceaan’ of ‘de Atlantische Oceaan’. Maar echt, het is allemaal verbonden en het is allemaal slechts één grote watermassa.

Wij mensen splitsen dingen op per regio, zodat het voor ons gemakkelijker is om recht te blijven. We hebben de oceaan verdeeld in de Stille, Atlantische, Indische, Noordelijke En Zuidelijke Oceaan.

Maar dat is een volledig door de mens gemaakt concept. Al deze wateren stromen in elkaar, zonder enige vorm van natuurlijke scheiding.

De oceaan is groot, echt groot

De oceaan neemt 78% van het aardoppervlak in beslag, ongeveer 139.434.000 vierkante mijl (361.132.000 vierkante kilometer).

Laten we er op deze manier over nadenken, de Verenigde Staten zijn 3.796.742 vierkante mijl (9.833.520 vierkante kilometer). De oceaan is dus meer dan 36 keer groter dan de VS.

Als je al het land, op de hele planeet, zou nemen en het zou optellen, is de oceaan nog steeds 6,5 keer groter!

Zoals ik al zei, dat is echt groot!

De oceaan is de grootste habitat overal op aarde

Niet de hele planeet kan levende wezens ondersteunen. Diep onder de grond is er niet genoeg lucht om in te ademen en het zou veel te warm zijn voor iets om te leven.

Hoog in de bovenste atmosfeer is het te koud en is er niet genoeg zuurstof om het leven in stand te houden.

Alle delen van de aarde daartussenin, die het leven kunnen ondersteunen, staan bekend als de biosfeer.

De oceaan vormt 99% van de biosfeer voor de hele planeet.

Denk daar maar eens even over na. Wanneer je naar buiten loopt, is al het land en de lucht die je ziet, of ooit in je hele leven zult zien, slechts 1% van de biosfeer.

Er is letterlijk 99 keer meer leefbare ruimte onder de oceaan dan op het land dat je elke dag ziet.

De meeste soorten

Het is logisch dat de oceaan veel levende wezens bevat, omdat het zoveel van de planeet in beslag neemt.

Momenteel leven er meer dan 225.000 soorten levende wezens in de oceaan die door wetenschappers zijn geïdentificeerd en beschreven.

Er wordt gedacht dat er maar liefst 25 miljoen meer kunnen zijn die nog niet zijn bestudeerd!

Niet alles wat in de oceaan leeft, is een vis

Er zijn veel verschillende soorten dieren die in de oceaan leven. Zeeschildpadden en zeeslangen zijn reptielen.

Garnalen, krabben en kreeften zijn schaaldieren.

Dolfijnen, walvissen, purpoises, zeehonden, zeeleeuwen en walrussen zijn allemaal zoogdieren.

Dus alleen omdat het zwemt en onder de zee leeft, betekent niet automatisch dat het een vis is.

Het is de thuisbasis van het grootste dier ooit

De oceaan heeft niet alleen de meeste diersoorten, maar ook de grootste.

Voor zover bekend is de blauwe vinvis (Balaenoptera musculus) het grootste dier dat ooit heeft bestaan. Het is zelfs groter dan de grootste soorten dinosaurussen waren.

Het groeit tot 98 voet (28,5 meter) en kan maar liefst 130 ton wegen.

De hoogste berg ter wereld

Je hebt waarschijnlijk te horen gekregen dat de Mount Everest de hoogste berg op aarde is.

Dit is eigenlijk niet waar.

Everest heeft de hoogste hoogte overal op aarde, wat betekent de afstand van zeeniveau tot het hoogste punt. Vanaf zeeniveau is de Mount Everest 29.029 voet (8.848 meter) lang.

Maar op Hawaï is er een uitgedoofde vulkaan genaamd Mauna Kea.

Van zeeniveau tot top is de piek slechts 13.803 voet (4.207,3 meter) hoog.

Maar de basis van Mauna Kea ligt niet op zeeniveau, het is meer dan 19.000 voet (6.000 meter) onder water. Als je het meet vanaf de basis op de oceaanbodem, is Mauna Kea 33.000 voet (10.000 meter) lang.

Dat maakt het ’s werelds hoogste berg, zelfs als het grootste deel ervan onder de oceaan ligt.

’s Werelds diepste canyons

Er zijn lange, smalle canyons ver onder het oppervlak van de oceaan die loopgraven worden genoemd. Deze loopgraven zijn de diepste plekken op aarde.

Oceaangeulen zijn over de hele wereld te vinden. Ze vormen zich wanneer twee platen in de aardkorst elkaar ontmoeten en de ene plaat gedwongen wordt onder de andere te schuiven. Hierdoor ontstaat een enorme rimpel die naar beneden stort.

De diepste plekjes in de zeebodem liggen in de Marianentrog in de Stille Oceaan. Het heeft de vorm van een halve maan en is 1.580 mijl (2.550 kilometer) lang.

Het laagste punt wordt de Challenger Deep genoemd, de bodem is 36.070 voet (10.994 meter) onder de zeespiegel, bijna zes keer dieper dan de Grand Canyon.

Als je de Mount Everest in de Challenger Deep zou laten zinken, zou de punt van de berg nog steeds meer dan 2 kilometer onder het wateroppervlak liggen.

Licht kan niet altijd naar de bodem komen

De oceaan is zo diep op plaatsen dat licht nergens in de buurt van de bodem kan komen.

De oceaan is verdeeld in drie zones als het gaat om licht.

Tussen het wateroppervlak en 200 meter (656 voet) naar beneden wordt de eufotische zone genoemd. Er is veel zon op deze diepten en algen en planten kunnen hier groeien.

Van 200 meter tot 1.000 meter (3.280 voet) onder het oppervlak, staat bekend als de dysfotische zone. Het licht is hier erg zwak en het wordt donkerder naarmate je dieper gaat. Maar er is tenminste een klein beetje.

Toch kunnen planten en algen niet groeien in deze zone omdat het licht zo zwak is.

Onder de 1.000 meter ligt de aphotische zone. Er is helemaal geen licht voorbij dit punt.

We hebben niet de hele oceaan verkend

Mensen hebben op het oppervlak van de hele oceaan gevaren. En we hebben gedetailleerde kaarten gemaakt van alle kustlijnen en kenmerken van de ondiepe wateren, zoals waar koraalriffen zijn.

Maar we hebben helemaal niet veel van de diepe oceaan verkend. In feite zijn er meer mensen in de ruimte geweest dan in de diepe oceaan.

536 mensen zijn naar de ruimte gereisd, 12 van hen zijn helemaal naar de maan gegaan, maar slechts 3 mensen zijn ooit in de diepste delen van de oceaan geweest.

Druk neemt toe met diepte

In elk waterlichaam, hoe dieper je gaat, hoe meer de waterdruk toeneemt.

Dit komt omdat het gewicht van het water boven je constant op het water eronder drukt.

Hoe dieper je gaat, hoe meer water er boven je is, dus het gewicht blijft maar toenemen.

Deze druk kan zo groot worden dat het een menselijk lichaam kan verpletteren, of zelfs sommige onderzeeërs.

Dieren die in de diepe oceaan leven, hebben speciale aanpassingen waardoor ze kunnen overleven in deze hogedrukomstandigheden. Maar er is geen manier voor een mens om het te doen zonder speciale apparatuur.

De extreme druk in de diepe oceaan is een van de belangrijkste obstakels die de mensheid ervan heeft weerhouden er meer van te verkennen.

De oceaan is altijd in beweging

Zelfs als het lijkt alsof het water erg rustig is, is de oceaan altijd in beweging.

Getijden

Oceaanwater blijft niet altijd even diep. Terwijl de maan rond de aarde draait, trekt zijn zwaartekracht oceaanwater naar zich toe. De zwaartekracht van de zon kan ook een effect hebben op oceaanwateren.

De oceaan die naar de maan en de zon wordt getrokken, zorgt ervoor dat de zeespiegel stijgt en daalt, iets dat bekend staat als oceaangetijden.

Water aan de kant van de aarde dat het dichtst bij de maan staat, wordt dieper, soms wel 20 voet (12,2 meter).

Oceaanwater aan de twee zijden die loodrecht op de maan staan, wordt veel ondieper.

Als het water dieper is, wordt dat vloed genoemd. En als het ondieper is, wordt het eb genoemd.

Getijden zijn het gemakkelijkst te zien langs de kust, vooral in vergelijking met stationaire dingen zoals dokken, bruggen of rotsen. Maar zelfs de diepste delen van de oceaan hebben eb en vloed.

Golven

Het oppervlak van de oceaan is zeer zelden stil.

Als de wind over het water waait, duwt het tegen het oppervlak en veroorzaakt golven.

Golven kunnen kleine rimpelingen zijn die slechts een paar centimeter lang zijn of gigantische 100 voet (30 meter) deining. Golven kunnen honderden of duizenden kilometers reizen voordat ze uiteindelijk stoppen wanneer ze op de kust neerstorten.

Stromingen

Oceaanwater blijft niet alleen op één plek. Het is constant in beweging en stroomt over de hele wereld.

Stromingen zijn de beweging van oceaanwater, zowel aan de oppervlakte als in de diepe oceaan.

Aan de oppervlakte worden stromingen aangedreven door wind en getijden.

Diepe oceaanstromingen worden aangedreven door veranderingen in waterdichtheid en zoutgehalte, het zoutgehalte opgelost in het water.

Oceaanstromingen hebben een enorm effect op weerpatronen op zowel land als zee.

Oppervlaktestromen draaien in grote cirkels, gyres genaamd, die op het noordelijk halfrond met de klok mee bewegen en op het zuidelijk halfrond tegen de klok in.

Veel zeedieren maken hun eigen licht

Sommige zeedieren kunnen hun eigen licht maken. Het is afkomstig van een chemische reaction genaamd bioluminescentie.

Zeedieren gebruiken bioluminescentie om verschillende redenen.

Ver onder het oceaanoppervlak, waar geen zonlicht is, gebruiken sommige wezens bioluminescentie om prooien aan te trekken.

De diepzeevisvis (Ceratias hobolli), heeft een speciaal “visaas” aan zijn kop bevestigd.

Het ziet er een beetje uit als een antenne met een gloeiende worm aan het uiteinde.

Kleinere vissen worden aangetrokken door het kunstaas en zwemmen dichterbij. Dan slikt de zeeduivel ze in zijn bek voor het avondeten.

Sommige inktvissen gebruiken bioluminescentie voor iets dat counterilluminatie wordt genoemd. Ze lichten hun buiken op, zodat roofdieren onder hen niet omhoog kijken en hun donkere vorm zien tegen het licht dat van het oppervlak komt.

Andere wezens gebruiken bioluminescentie om partners aan te trekken, roofdieren af te leiden of anderen te waarschuwen dat hun territorium wordt binnengevallen.

Plastic afval is een probleem

Elk jaar belanden miljoenen tonnen plastic in de oceaan. Sommige worden over de zijkant van schepen gegooid en een deel is van afval dat op stranden wordt gegooid.

Maar het meeste wordt weggespoeld van de straten en stortplaatsen van de stad elke keer dat het regent.

Zelfs als je heel ver van de oceaan woont, kan plastic afval uit je stad of dorp nog steeds in zee worden weggespoeld.

Zware regen spoelt plastic voorwerpen, zoals lege waterflessen, plastic rietjes of deksels, in beken en rivieren.

Het afval blijft stroomafwaarts stromen totdat het uiteindelijk de oceaan bereikt.

Ook op stortplaatsen wordt plastic verpletterd door machines die de enorme bergen afval omdraaien. Dit breekt het in steeds kleinere stukjes, microplastic genaamd.

Het is heel gemakkelijk voor microplastics om verstrikt te raken in regenwater en uiteindelijk in de oceaan te spoelen.

Ook wrijven grotere stukken plastic afval in de oceaan tegen elkaar aan en zetten microplastics af.

Plastic afval dat in de oceaan terechtkomt, is erg slecht voor het milieu. Het zet giftige chemicaliën af die schadelijk zijn voor vissen en ander zeeleven.

Waterdieren kunnen ook per ongeluk stukjes plastic inslikken, vooral microplastic.

Hun lichaam kan het niet verteren. Het wordt dus uiteindelijk een grote massa in hun spijsverteringsstelsel die het dier uiteindelijk kan doden.

Het grootste probleem is voor roofdieren.

Dieren zoals dolfijnen of orka’s eten vis om te overleven. Als alle kleine visjes die ze eten plastic in hun maag hebben, dan krijgt de dolfijn of walvis dat plastic in hun maag.

Als ze uiteindelijk te veel krijgen, kan het hen doden. In 2018 had 60% van de walvissen en dolfijnen die op stranden stierven plastic gegeten.

Dat is echt slecht nieuws voor dieren die al kwetsbaar zijn!

Sommige plastic afval kan duizenden jaren nodig hebben om biologisch af te breken. Het blijft dus gewoon rondzweven, mogelijk al eeuwen. Oceaanstromingen duwen het samen tot gigantische vuilnisbelten die miljoenen vierkante kilometers breed zijn.

De oceaan wordt steeds zuurder

De niveaus van koolstofdioxide (CO2) in de atmosfeer nemen toe. Wanneer zeewater CO2 opneemt, maakt het het zuurder.

Wetenschappers zijn bang dat dit een negatieve impact kan hebben op oceaanhabitats.

Als oceaanwater te zuur wordt, kan het de schelpen van kleine schaaldieren smelten die deel uitmaken van plankton.

En het zou kunnen voorkomen dat koralen hun skeletten kunnen laten groeien.

Koralen die niet goed groeien is een grote zorg. Koraalskeletten vormen koraalriffen. Riffen zijn de thuisbasis van 25% van alle mariene soorten en dus zijn ze ongelooflijk belangrijk voor de gezondheid van de oceaan.

Help de oceanen in leven te houden

Soms kan het lijken alsof er geen hoop is voor de oceaan. Maar bewust blijven en een aantal eenvoudige veranderingen in levensstijl aanbrengen, kan echt helpen om het te beschermen.

Dingen die je kunt doen om de oceaan en alle wezens die erin leven te beschermen:

Recycle je plastic afval – dit helpt om te voorkomen dat plastic in de oceaan wordt gewassen en wordt toegevoegd aan de plastic vuilnisbelten.
Ondersteun opruiminspanningen – er zijn veel bedrijven die werken aan het opruimen van plastic uit de oceaan.

4Ocean verzamelt plastic en glasafval uit de kustgebieden en verandert het in sieraden. Elke armband die ze verkopen, betaalt om 1 pond plastic en glas uit de oceaan te verwijderen.

Ocean Cleanup ontwikkelt technologieën die enorme delen van de plastic afvalplekken opruimen, zodat ze aan land kunnen worden gebracht en gerecycled.

Bahamas Plastic Movement leert studenten over de impact van plastic zeeafval en betrekt ze bij de opruimactie.

Doe mee aan een strandopruiming – als u in een kustgebied woont, er zijn veel vrijwilligersorganisaties die op de lokale stranden lopen en afval ophalen. Zelfs als er niet zoiets is waar je woont, pak dan gewoon wat handschoenen, vuilniszakken en een paar vrienden. Elk stuk afval dat je van het strand haalt, is een stuk minder dat naar zee wordt weggespoeld.

Gebruik herbruikbare producten – in plaats van te vertrouwen op plastic producten voor eenmalig gebruik, kunt u herbruikbare producten gebruiken. Vul je eigen waterflessen bij, neem herbruikbare boodschappentassen mee naar de winkel en/of pak je eigen eetgerei van thuis in, alles wat je kunt doen om elke dag minder plastic te gebruiken. Je zou verbaasd zijn over hoeveel kleine veranderingen kunnen oplopen om grote impact te hebben.

Sla het rietje over – je gebruikt een rietje misschien maar een uurtje of zo, maar het kan echt een blijvende impact hebben. Jaarlijks belanden er miljoenen plastic rietjes in de oceaan. Rietjes kunnen tot 200 jaar nodig hebben om te ontbinden, dat zijn twee mensenlevens! Maar je kunt gewoon geen rietje gebruiken bij je drankje en helpen bij het beschermen van oceaandieren. Of, als je een rietje gebruikt, zorg er dan absoluut voor dat het wordt gerecycled!

Alleen al deze kleine aanpassingen aan je levensstijl kunnen echt helpen om de oceaan gezonder te maken. Iedereen kan bijdragen en zijn steentje bijdragen om de oceaan veilig te houden.

Zelfs als je niet aan de kust woont, is de oceaan een belangrijke sleutel tot al het leven op aarde. Het is onze taak om het te beschermen.

Deel op je Pinterest!