Amanos zijn uitstekende algeneters, en in tegenstelling tot sommige garnalensoorten kunnen Amanos zich aanpassen aan en gedijen in een breed scala van waterparameters.

Het is makkelijk te zien waarom ze zo populair zijn.

In deze gids geef ik u informatie over hun anatomie en biologie, over wat u nodig hebt om uw eigen aquarium in te richten en over de waterwaarden in uw aquarium.

Amano-garnaal Verzorgingsoverzicht

Wetenschappelijke naam: Caridina multidentata (voorheen Caridina japonica)
Verzorgingsniveau: gemiddeld
Minimale tankgrootte: 40 liter
Levensduur: 3 jaar (soms meer!)
Grootte: 5-7,5 centimeter
Dieet: alleseter
Familie: Atyidae
Temperament: uiterst vreedzaam

Amano Garnaal: Uiterlijk, Anatomie, Biologie

Laten we eens kijken wat amano garnalen zijn.

Verschijning

Amano garnalen zijn een beetje saai in vergelijking met hun neven, de bijengarnalen. Amanos zijn niet selectief gekweekt op kleur, zodat ze er precies zo uitzien als in het wild.

Hun lichaam is meestal doorschijnend en bedekt met kleine bruinachtige spikkels met lijnen van donkerder spikkels die in lijnen van kop tot staart lopen.

In het wild helpt deze kleur hen zich aan te passen aan hun omgeving en roofdieren te vermijden die op zoek zijn naar een lekker hapje.

Anatomie

Garnalen zijn ongewervelde dieren en hebben geen inwendige skeletstructuur. In plaats daarvan hebben ze een harde, doorzichtige schaal die de buitenkant van hun lichaam bedekt.

Hun lichaam bestaat uit twee grote delen: de cephalothorax en het abdomen.

De voorste helft van het lichaam wordt ingenomen door de cephalothorax, wat “hoofd-borst” betekent. Het wordt bedekt door een stevig stuk schelp dat de kop van de garnaal en de meeste van zijn vitale organen, zoals het hart, de hersenen, de maag en het voortplantingssysteem, beschermt.

De kop van een Amano heeft een scherpe punt, het rostrum genaamd, waardoor hij de kenmerkende kopvorm heeft van alle garnalen en kreeften. Aan weerszijden van het rostrum steken de ogen uit op beweegbare stengels, waardoor de garnaal rond kan kijken naar roofdieren zonder te bewegen en zijn positie prijs te geven.

Amanos hebben ook twee paar zweepachtige antennes die aan de voorkant van de kop uitkomen. De antennes zijn zintuigen die ze gebruiken om in hun omgeving te navigeren.

Aan de onderkant van het kopborststuk, komen twee verschillende soorten poten te voorschijn.

Het dichtst bij de mond zitten drie paar maxillipedia, hele kleine pootjes die alleen dienen om voedsel naar de mond van de garnaal te brengen.

Daarachter bevinden zich vijf paar pereiopoden, de “looppoten” van de garnaal, waarmee hij zich aan oppervlakken kan vasthouden en erover kan kruipen. Ze gebruiken deze ook om algen van oppervlakken te schrapen.

Na de cephalothorax komt de abdomen. In dit gedeelte zitten de grote spieren van de staart van de garnaal, waardoor hij achteruit kan schieten, weg van gevaar.

In tegenstelling tot de cephalothorax, die bedekt is met één massief stuk schelp, is het achterlijf bedekt met zes elkaar overlappende platen die beweging mogelijk maken.

Onder het achterlijf vind je vijf paar pleopoden, de “zwempoten” van de garnaal. Deze laten de garnaal vooruit zwemmen. De vrouwtjes gebruiken deze poten ook om hun eieren onder hun buik vast te houden en uit te waaieren tot de eieren klaar zijn om uit te komen.

Tenslotte, aan het eind van het achterlijf, komt de kenmerkende waaiervormige staart van de garnaal. Het centrale punt is het telson. Aan weerszijden van het telson bevinden zich de endopoden en exopoden, kleine schelpplaten die de rest van de waaiervorm vormen.

Deze waaierstaart werkt als een peddel en helpt de garnaal sneller weg te zwemmen van gevaar.

Geslachtsbepaling

Het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke Amano-garnalen is vrij gemakkelijk te zien.

Ten eerste zullen de vrouwtjes iets groter zijn dan de mannetjes.

Ten tweede moet je kijken naar de rijen spikkels die over hun lichaam lopen, met name de tweede rij van onderen.

Bij vrouwtjes bestaat deze rij uit lange, onregelmatige spikkels, vaak omschreven als “streepjes”. Deze streep van spikkels ziet er een beetje rommelig en wanordelijk uit.

Bij mannetjes heeft deze rij perfect ronde spikkels die gelijkmatig verdeeld zijn. Ze zien eruit alsof ze precies opgemeten en geschilderd zijn, veel netter dan de vrouwtjes.

Pro Tip: Het seksen van Amanogarnalen is betrekkelijk eenvoudig, maar het kweken ervan is dat NIET. Hun eieren komen alleen uit in brak water en de larven moeten worden grootgebracht in zout water, overgaan in brak water en dan weer overgaan in zoet water.

En ja, dat is net zo moeilijk als het klinkt. Dus zet uw zinnen niet op het fokken ervan, tenzij u een enorme verbintenis wilt aangaan.

Gedrag

Amanos doen eigenlijk maar één ding, de hele dag, elke dag: EET. Zij grazen voortdurend langs de oppervlakken in het aquarium, schrapen algen van planten, decor en substraat en voeden die in hun bek.

Zolang er genoeg voedsel in de bak is, zullen ze rustig knabbelen en niemand lastig vallen.

Als er voedsel in de bak wordt gegooid, komen ze er snel op af. Als ze kunnen, pikken ze stukjes voedsel, zoals pellets, en zwemmen weg om zich te verstoppen en het op te eten.

Dus, ze zijn niet echt goed in delen.

In het wild

De Amanogarnaal komt oorspronkelijk voor in zoetwaterrivieren en -stromen in Taiwan, Japan en de Ryukyu-eilanden.

Amanos zijn vraatzuchtige aaseters die een essentieel onderdeel vormen van de opruimploeg van hun ecosysteem. Ze kruipen over de bodem en voeden zich met algen, aufwuchs, rottend plantenmateriaal en zelfs dode vissen en ongewervelde dieren die ze tegenkomen.

Je zou denken dat deze kleine jongens uit tropische milieus komen, maar hun inheemse wateren hebben vaak temperaturen tot halverwege de jaren 60 (rond 18°C).

Als volwassen dieren leven ze hun hele leven in zoet water. Ze laten bevruchte eieren los in de stroming van de rivier, die de eieren meeneemt naar brak water.

In dit zoute water komen de eitjes uit tot vrij zwemmende larven. De larven blijven met de stroom meedrijven tot ze de zee worden opgesleurd.

Wanneer ze van larven in garnalen veranderen, beginnen ze terug te migreren naar zoetwaterrivieren en beken waar ze hun volwassen leven zullen slijten en zelf jongen zullen produceren.

Molting

Verschimmelen hoort gewoon bij het leven als je een garnaal bent.

Als ze groeien, kan hun harde buitenkant niet meegroeien met de rest van hun lichaam.

Ze moeten zich dus ontdoen van hun oude omhulsel, zodat er een nieuwer en groter voor in de plaats kan groeien.

Als het lichaam van een garnaal zich op de vervelling voorbereidt, begint het oude pantser losser te worden en komt het uiteindelijk grotendeels los van de spieren eronder.

De garnaal krult dan herhaaldelijk zijn staart onder zijn lichaam totdat de schelp in tweeën scheurt waar de cephalothorax de abdomen ontmoet.

De voorste helft van het lichaam wordt voorzichtig uit het oude omhulsel getrokken. Als de cephalothorax eruit is, wipt de garnaal met zijn lichaam naar achteren om het achterlijf los te maken van de rest van het oude pantser.

Na een vervelling duurt het enkele dagen voor het nieuwe schild klaar is met vormen en verhard is. Dit maakt de garnaal uiterst kwetsbaar, zodat hij zich meestal verstopt tot de schaal is opgestijfd.

Amanos en andere siergarnalen kunnen problemen hebben met vervellen als ze in de verkeerde waterwaarden worden gehouden. Elke soort heeft zijn eigen behoeften wat betreft de algemene hardheid van het water (hoeveel calcium en magnesium is opgelost in het water) en de hoeveelheid calcium in hun dieet.

Net als alle garnalen zal een Amano sterven als hij niet naar behoren kan vervellen. Het is belangrijk om te zorgen voor voldoende calcium in het water en als onderdeel van de voeding van de garnalen.

Opzetten van een Amano-garnalenbak

Ik zal u nu door het proces leiden van het opzetten van uw eigen Amano garnalenbak.

Tankinhoud

Ondanks hun geringe grootte raad ik af om Amano-garnalen in een aquarium van minder dan 38 liter te zetten.

Ze hebben veel oppervlakte nodig om te grazen en kleinere bakken hebben gewoon niet genoeg ruimte.

In het wild komen de Amanos met honderden tegelijk in scholen bijeen, zodat het beter is ze in een groep van ten minste vijf exemplaren te houden om hun natuurlijke omgeving beter na te bootsen.

Verwacht dat elke garnaal 2 tot 3 gallon (7,5-11 liter) ruimte nodig heeft zodra je de 10 gallon overschrijdt. Zo zou je er 7-8 in een 57 liter kunnen bewaren of 10 in een 76 liter, enz.

Filtratie

De absoluut beste filtering voor Amano-garnalen is een sponsfilter.

Gewone hang-op-de-rug en canisterfilters kunnen gevaarlijk zijn voor Amanos. Garnalen kunnen via de inlaat in de stroomfilters terechtkomen en gedood worden.

Sponsfilters zorgen voor zowel mechanische als biologische filtering van uw aquarium. Ze vangen veel troep en afval op dat in de waterkolom ronddrijft en ze zijn het perfecte huis voor de nuttige bacteriën die uw aquarium nodig heeft om gezond te zijn.

Garnalen houden ervan zich vast te klampen aan een sponsfilter en al het vieze spul op te eten dat daar vastzit. Een kleverige sponsfilter is zowat een Amano all-you-can-eat buffet.

Als u geen sponsfilter kunt of wilt toevoegen, moet u op zijn minst een spons-voorfilter toevoegen aan uw bestaande filterinlaat.

Het is eigenlijk gewoon een hoes gemaakt van poreuze spons die over je inlaat gaat. Hierdoor kunnen garnalen niet in het filter worden gezogen.

Als bonus biedt het een groter oppervlak voor nuttige bacteriën om op te groeien. Het zal ook vaste afvalstoffen opvangen en uit uw filter houden. Uw garnalen zullen er ook van smullen!

Verlichting

Ik zou echt een volspectrumlamp van hoge kwaliteit aanraden voor Amanogarnalen.

Het is niet zo dat de garnalen het nodig hebben, of dat het ze iets kan schelen, maar ze zullen profiteren van de gezonde, levendige planten en groene algen die groeien dankzij de krachtige verlichting.

Verwarming

Amano garnalen komen uit water dat vrij koel kan zijn. Ze leven graag in water van 18°-29°C (65°-85°F).

Misschien hoeft u uw tank niet eens te verwarmen. Zolang uw kamertemperatuur niet onder 65°F daalt, is een verwarming niet strikt noodzakelijk.

Als je met de Amanos tropische soorten gaat houden, zoals guppy’s of neon tetra’s, zet er dan een verwarming bij.

Maar voor andere koudwatersoorten, zoals de White Cloud Mountain minnows, kun je de verwarming overslaan als je wilt.

Substraat

Amano garnalen hebben niet echt substraatvereisten. Ze doen het prima met zand, grind of een plantaardig substraat.

Ik zou u echter willen aanraden voorzichtig te zijn met het gebruik van een beplant substraat dat uw pH verlaagt.

Als uw leidingwater een hoge pH, GH en KH heeft, is er niets aan de hand.

Maar als uw leidingwater al zacht is, kan een pH-verlagend substraat uw water echt veel zuurder maken. In dat geval kan het nodig zijn extra calcium, magnesium of bicarbonaat toe te voegen om de pH GH en KH op peil te brengen.

Planten en Decor

Deze kleine jongens waarderen een zwaar beplant aquarium. Amanos grazen graag langs de bladeren van planten en eten alle oude begroeiing op die begint af te breken.

Ze hebben ook een schuilplaats nodig om zich in terug te trekken na de vervelling. Garnalen zijn erg kwetsbaar tijdens het ingroeien van hun nieuwe pantser en dit maakt ze erg nerveus en teruggetrokken.

Na een vervelling voelen garnalen zich veel veiliger als ze zich een paar dagen kunnen verschuilen achter hoge planten of achter kienhout.

Waterparameters voor Amano-garnalen

Temperatuur: 18°-29°C (65°-85°F)
Ammoniak/Nitriet: 0
Nitraat: <30 ppm
pH: 6,5-8,0
GH: 6-8 dGH (100-133 ppm)
KH: 4-10 dKH (71,5-179 ppm)
Het grootste deel van de instandhouding van de waterwaarden in uw aquarium is de totstandbrenging van een gezonde stikstofcyclus.

Voor het geval je hier niet mee bekend bent, laten we het even doornemen.

Alle dieren in uw aquarium, of het nu vissen of ongewervelde dieren zijn, brengen afvalstoffen in het water.

Dit afval zinkt naar de bodem van de tank en begint daar af te breken. Als het verrot, geeft het ammoniak (NH3) af. Dit is een groot probleem omdat ammoniak, zelfs in kleine hoeveelheden, giftig is voor waterdieren.

Er is slechts 0,25 deeltjes per miljoen (ppm) nodig om vissen stress te bezorgen. Als het stijgt tot 1 ppm, zullen veel soorten vissen en ongewervelde dieren beginnen uit te sterven.

Als er niets aan gedaan wordt, zal het afval in het aquarium ammoniak blijven produceren totdat het zich ophoopt en het aquariumwater in een giftige soep verandert.

Serieus, niet goed.

Gelukkig voor ons komt hier de stikstofcyclus om de hoek kijken, die ervoor zorgt dat onze tanks geen giftige vuilnisbelten worden.

In onze filters bevinden zich grote aantallen nuttige bacteriën die ammoniak omzetten en ontgiften.

Eén soort bacteriën eet ammoniak en geeft iets af dat nitriet heet (NO2 -1). Nitriet is echter ook zeer giftig voor waterdieren.

Maar er is een tweede soort bacteriën die het nitriet opeet en het omzet in nitraat (NO3-).

Nitraat is veel minder giftig en kan tussen de wekelijkse waterverversingen door in het aquarium worden opgebouwd.

Maar, er is een addertje onder het gras. (Er is altijd een addertje onder het gras, toch?)

De bacteriën verschijnen niet onmiddellijk. En er is geen product dat ze gewoon in de tank kan doen.

Pro Tip: Door de juiste omstandigheden in het aquarium te scheppen en geduldig te zijn, kunt u een gezonde stikstofcyclus in uw aquarium tot stand brengen die het veilig maakt voor vissen en ongewervelde dieren.

Bekijk dit artikel dat u door de stappen voor een visloze cyclus leidt.

Het is uiterst belangrijk dat amanogarnalen alleen worden uitgezet in een aquarium met een goed geregelde stikstofcyclus. Ze zijn erg gevoelig voor ammoniak en nitriet, veel gevoeliger dan vissen.

Amanos zijn geen soorten die een “fish in” cyclus kunnen uitzitten. Ze hebben een goed opgezette bak nodig met stabiele waterwaarden.

Aangezien het bovendien een algenetende soort is, is het niet ideaal om ze in een gloednieuwe bak te zetten.

Ze zullen het veel beter doen in een bak met veel algen, aufwuchs en andere smakelijke rommel om de hele dag van te grazen.

Voederen van Amano-garnalen

Nu zal ik jullie eens laten zien wat voor dieet deze kleine jongens volgen.

Algen

Amano-garnalen zijn zo populair geworden in de aquariumhandel vanwege hun reputatie als superieure algeneters.

Begrijp me niet verkeerd, ze kunnen heel goed algen in een aquarium opruimen, zelfs soorten die andere algengrazers niet willen, zoals zwarte baardalg.

Ze kunnen met indrukwekkende snelheden door haaralgen maaien.

Maar, ze zijn alleen goed in het eten van algen als ze honger hebben.

Als er een heleboel lekker visvoer of zinkende pellets rondslingeren, zullen ze de algen volledig negeren en in plaats daarvan dat spul eten.

Als je een kind loslaat in een kamer met chocoladetaart en broccoli en zegt dat hij mag eten wat hij wil, doe dan eens een wilde gok welke hij gaat opeten en welke niet.

Garnalen zijn niet anders.

Als je wilt dat ze meer algen eten, moet je ze minder vaak voeren.

Wat te voeren met Amano Garnalen

Zoetwatergarnalen zijn in de eerste plaats omnivoren. Het is dus goed om ze een mix van plantaardig en vleesrijk voedsel te geven.

Een hoogwaardig bereid garnalenvoer, zoals Omega One Shrimp and Lobster Pellets, is een prima hoofdvoer. Deze pellets zijn een combinatie van hele vissen met kelp en andere algen, en bieden een evenwichtige voeding die perfect is voor Amanos.

Het is ook verrijkt met calcium, een belangrijke voedingsstof die garnalen nodig hebben om gezonde schalen te kweken.

Amanos waarderen ook geblancheerde groenten zoals spinazie, boerenkool, komkommer, pompoen en wortelen, waarvan sommige ook goede bronnen van voedingscalcium zijn.

 

OMEGA One Garnaal & Kreeft Pellet, 1.2oz, Geel

Laatste update op 2021-01-27 / Commissies verdiend / Afbeeldingen van Amazon Product Advertising API

Wanneer te voederen met Amano-garnalen

Als u gewend bent vissen te voeren, denkt u misschien dat u uw garnalen elke dag moet voeren, maar dat is misschien niet het geval.

Pro Tip: Het is uiterst belangrijk dat u uw garnalen niet overvoert. Niet gegeten voedsel dat in de bak wordt afgebroken, kan leiden tot grote ammoniak- en nitrietpieken, die vooral voor Amanos dodelijk zijn. In een gevestigde bak hoeft u uw garnalen waarschijnlijk maar 2-3 keer per week te voeren.

Het is heel gemakkelijk te zeggen wanneer je Amano garnalen gevoerd moeten worden.

Ze worden erg onrustig en zwemmen als gekken door de bak als ze niet genoeg te eten hebben.

Als je dit gedrag ziet, weet je dat ze honger hebben en dat het tijd is om wat pellets of geblancheerde groenten te geven om te eten.

Maar als ze gewoon rustig langs de oppervlakte van de bak grazen, schrapen ze algen op en hoeft er geen voedsel te worden toegevoegd.

Tank Mates voor Amano Garnalen

Laten we het eens hebben over enkele goede tankmaten en enkele minder goede.

Goede Tank Mates

Amano garnalen zijn erg vreedzaam. Je moet je meer zorgen maken over tankmaten die hen lastig vallen dan over hen die iemand anders lastig vallen.

Eén ding, het zijn grotere garnalen. Dus als je ze samen met kleinere soorten siergarnalen, zoals kersen, houdt, moet je ervoor zorgen dat de Amanos de kleinere garnalen niet voor voedsel wegconcurreert.

Vissoorten om te overwegen:

• Guppies
• Platies
• Witte wolk bergminntjes
• Zebra danios
• Hemelse parel danios
• Neon tetras
• Kardinaal tetra’s
• Chili rasbora’s
• Harlekijn rasbora’s

In principe wil je het bij kleinere, vreedzame gezelschapsvissen houden.

Bad Tank Mates

Blijf absoluut uit de buurt van grotere, agressieve vissen.

Elke vissoort die groot genoeg is om een Amano in zijn bek te nemen, zal meer dan waarschijnlijk proberen hem op te eten.

Vis die je kost wat kost moet vermijden:

• Cichliden:
  – Hengelvissen
  – Discus
  – Jack Dempseys
  – Oscars
  – Juweelcichliden
• Mes vis
• Arowana’s
• Zilveren dollars
• Pacu
• Goudvis (ze eten alles wat ze niet eerst opeten)

Als hij groot, agressief of semi-agressief is, kunt u er vrijwel zeker van zijn dat hij uw garnalen met plezier zal opeten bij de eerste kans die hij krijgt.

Dus ja, het idee van Amano garnalen en een groene terreur klinkt misschien cool, maar het zal eindigen in een tragedie.

Nou… voor de garnalen althans. De groene terreur zal heel blij zijn en smeken om meer lekkers.

Zijn Amano-garnalen geschikt voor u?

Amanos zijn een geweldige algeneter die zelfs zaken als zwarte baardalgen aankan die andere schoonmaakploegbeestjes achterlaten.

Vreedzaam van aard, je moet je meer zorgen maken over hun bescherming dan over eventuele problemen met agressie van hun kant.

In tegenstelling tot sommige garnalensoorten kunnen Amanos zich aanpassen aan en gedijen in een breed scala van waterparameters, maar ze vereisen wel een goed gerecycled en aangelegd aquarium.

Het is gemakkelijk te zien waarom deze soort zo populair is geworden. Ze zijn niet alleen vreedzaam en interessant om naar te kijken, maar ze zijn ook een nuttige soort die uw aquarium kan helpen er op zijn best uit te zien.