Koraal bleken – het is een echte zorg. Maar soms kan veel technisch jargon een barrière vormen voor mensen zoals ik die moeite hebben het te begrijpen.

Daarom heb ik dit artikel voor je gemaakt.

We zullen het hebben over wat koraalverbleking precies is, hoe het verbleekt, en de zeer reële impact ervan op alle aspecten van het leven. En ik zal het je uitleggen op de simpelste manier die ik kan.

Laten we beginnen.

Deel deze afbeelding op uw site

Koralen zijn gewervelde zeedieren die gewoonlijk in compacte, dicht opeengeplaatste kolonies leven. Het zijn levende organismen die aan de oceaanbodem vastzitten zoals planten aan de bodem.

Gewoonlijk zijn koraalpoliepen bedekt met een algachtige stof, zooxanthellae genaamd, die verantwoordelijk is voor de bleekroze pigmentatie van koraal.

Deze algen leveren 90% van de energiebron van het koraal en zijn van vitaal belang voor de gezondheid van zowel de afzonderlijke poliepen als het rif als geheel.

Zoöxanthellen voorzien koralen van voedingsstoffen door middel van fotosynthese. In ruil daarvoor levert het koraal kooldioxide en ammonium aan zooxanthellae.

Deze relatie, waarbij beide organismen voordeel hebben, staat bekend als een symbiotische relatie.

Bovengemiddelde temperaturen van het zeewater kunnen er echter toe leiden dat deze poliepen de algen die in hun weefsel leven, uitdrijven. Deze omstandigheden zetten hun relatie onder druk, beperken de hulpbronnen en dwingen de algen het koraal te verlaten.

Spoedig is hun energiebron uitgeput en wordt het koraal wit en kleurloos gebleekt, wat vaak leidt tot ziekte en dood.

Wat zijn de oorzaken van koraalverbleking?

Hoewel sommige meer voorkomen dan andere, kan koraalverbleking een aantal oorzaken hebben.

Deel deze afbeelding op uw site

1. Temperatuur

De meest voorkomende oorzaak van koraalverbleking, en de grootste zorg van de milieubeschermingsgemeenschap, is de stijging van de temperatuur van het zeewater ten gevolge van de opwarming van de aarde.

Veranderingen in de warmte van het water beïnvloeden de fotosynthese van zooxanthellae, waardoor deze uit de koraalpoliepen wordt verdreven en het koraal van essentiële hulpbronnen wordt beroofd.

2. Zonne-instraling

Tijdens de zomermaanden kan koraalverbleking optreden als gevolg van zonnestraling. Zowel fotosynthetisch actieve straling als UV-straling worden in verband gebracht met verbleking.

3. Ondergrondse blootstelling

Eb en vloed, daling van de zeespiegel en tektonische opheffing kunnen ertoe leiden dat koraal plotseling wordt blootgesteld aan de atmosfeer.

Of het nu gaat om blootstelling aan hoge/lage temperaturen, verhoogde zonnestraling of uitdroging, subaërobe blootstelling resulteert vaak in verbleking en de daaruit voortvloeiende sterfte van koralen als gevolg van plotselinge veranderingen in de atmosferische omstandigheden.

4. Sedimentatie

Hoewel ongewoon, kan koraalverbleking soms in verband worden gebracht met sedimenten.

Activiteiten zoals landontginning en kustbouw kunnen resulteren in hoge erosiesnelheden, waardoor het sedimentgehalte in het water toeneemt en het natuurlijke proces van fotosynthese wordt verstoord.

5. Verdunning zoet water

Na hevige stormen of zware regenval kan de toegenomen neerslag van zoet water een snelle verdunning veroorzaken, waardoor het zoutgehalte van het water toeneemt. Dergelijke gebeurtenissen zijn weliswaar zeer zeldzaam, maar kunnen in kleine kustgebieden tot verbleking leiden.

6. Anorganische voedingsstoffen

Een toename van anorganische voedingsstoffen zoals ammoniak en nitraat leidt niet tot de uitputting van de zooxanthellen van koralen, maar eerder tot de vermenigvuldiging ervan, waardoor het gehalte 2 à 3 maal zo groot wordt.

Hoewel dit niet direct leidt tot verbleking, kunnen secundaire nadelige effecten optreden, zoals een lagere weerstand van het koraal en een grotere vatbaarheid voor ziekten.

7. Xenobiotica

Blootstelling van koraal aan chemische verontreinigende stoffen zoals koper, onkruidverdelgers en oliën kan leiden tot het verlies van zoöxanthellen. Dit verlies is vaak zeer plaatselijk en treedt alleen op waar xenobiotica (vreemde stoffen) in contact komen met koraal.

8. Epizoötieën

Epizoötieën zijn ziekten die tijdelijk de kop opsteken en vaak wijdverspreid raken over dierpopulaties.

Door ziekteverwekkers veroorzaakte verbleking leidt gewoonlijk tot sporadische sterfte of sterfte van een hele kolonie koraalpopulaties, waarbij een wit skelet achterblijft. (Niet te verwarren met bleken.)

Welke gevallen van massale bleking hebben zich voorgedaan?

Soms kunnen wereldwijde activiteiten massale verbleking van koraal veroorzaken. Er zijn een aantal belangrijke en opmerkelijke voorbeelden van wijdverbreide verbleking die zich in de afgelopen eeuw hebben voorgedaan:

In de afgelopen twee decennia is 25-40% van het koraal in de wereld verloren gegaan, wat grotendeels te wijten is aan de stijgende oceaantemperaturen en de verzuring van de oceanen.

Groot Barrièrerif

Vanaf 1980 heeft het Groot Barrièrerif (GBR) in Australië in de afgelopen achtendertig jaar een aantal malen een massale verbleking doorgemaakt.

De meest wijdverspreide en significante verbleking van het GBR heeft zich voorgedaan in de zomers van 1998 en 2002, toen 42% en 54% van de koraalriffen ten minste gedeeltelijk, zo niet volledig, verbleekte.

Sinds 2014 is er sprake van een wereldwijde massale verbleking van het koraal als gevolg van de recordtemperaturen in de oceaan.

Deze temperaturen hebben geleid tot de ernstigste koraalverbleking die het GBR ooit heeft gekend: in 2016 ging 29% van het koraal in ondiep water verloren door verbleking.

Nu de oceaantemperaturen blijven stijgen, wordt verwacht dat het verbleken van koralen in de GBR de komende decennia in ernst zal toenemen.

Koraalverlies Japan

In 2017 werd gemeld dat de Japanse koraalriffen 75% van hun koraalpopulaties hadden verloren als gevolg van verbleking.

Deze verbleking werd toegeschreven aan de stijging van de zeetemperaturen ten gevolge van de opwarming van de aarde, waardoor de relaties tussen zoöxanthellen en koralen werden aangetast en enorme hoeveelheden verbleking optraden.

Dit is deels te wijten aan de opwarming van de aarde door El Nino, die plaatsvond van 2014 tot 2016.

Een El Nino is een onregelmatig optredende reeks klimaatveranderingen, die resulteert in een plotselinge en langdurige stijging van de watertemperaturen.

Historisch verlies in de Indische Oceaan

In 1997-1998 ging een enorm en tragisch verlies van koraalpopulaties wereldwijd gepaard met de doorbraak van een van de sterkste El Niño’s uit de geschiedenis.

De gevolgen van de El Nino in 1997-1998 hebben blijvende schade toegebracht aan bepaalde gebieden in de Indische Oceaan, waarbij de Maldiven, Sri Lanka, Kenia, Tanzania en de Seychellen een verlies van 90% van de koraalbedekking hebben geleden.

Waarom is koraalbleekheid zo erg? – Welk effect heeft het?

Vele soorten hebben te lijden van populatieverlies, sommige zelfs van volledig uitsterven. Hoewel tragisch, veroorzaken dergelijke gebeurtenissen zelden zo’n grote wereldwijde opstand als de koraalverbleking van de afgelopen decennia.

Waarom is bleken dan zo’n veel voorkomend probleem?

Economische en ecologische effecten

Volgens Brian Skoloff,

“Als de riffen zouden verdwijnen, zouden honger, armoede en politieke instabiliteit het gevolg kunnen zijn,” zeggen deskundigen.

Koraal is namelijk een fundamentele soort in het ecosysteem van onze oceanen. Veel aquatische soorten zijn afhankelijk van koraal voor beschutting en bescherming tegen roofdieren.

Als de koraalpopulaties drastisch zouden afnemen of verdwijnen, zou er een domino-effect optreden. Prooien zouden hun beschutting tegen koraal verliezen, met als gevolg een afname van de populatie door toegenomen predatie.

Deze achteruitgang zou gevolgen hebben voor de soorten op de lagere niveaus van de voedselketen, enzovoort.

Wat begint als de dood van een schijnbaar onbeduidende soort kan snel uitmonden in een totale ontwrichting van onze aquatische ecosystemen.

De visbestanden zouden worden uitgeput als gevolg van de afname van de populatie van mariene soorten en de wereldeconomieën zouden daar ernstig onder lijden.

Bovendien fungeren koraalriffen ook als een beschermende barrière tegen golven, stormen, erosie en overstromingen, absorberen zij de impact en voorkomen zij schade aan kuststructuren.

Een afname van de koraalpopulaties zou catastrofaal zijn, niet alleen voor de mariene ecosystemen, maar ook voor de eigendommen aan de kust, met als gevolg een totale en aanzienlijke economische catastrofe.

Koraal is van vitaal belang voor de gezondheid van onze oceanen. Zonder dat zou de wereldeconomie, zoals Skoloff beweert, leiden tot politieke instabiliteit, honger en armoede.

Hoe passen koraalriffen zich aan de verbleking aan?

Hoewel de koraalpopulaties de voorbije decennia sterk te lijden hebben gehad onder de opwarming van de aarde, wijzen moderne studies erop dat koraalriffen zich wellicht kunnen aanpassen aan de stijgende zeetemperaturen.

Een door de National Oceanic and Atmospheric Association gefinancierde studie suggereert dat koralen zich aan thermische stress kunnen aanpassen door middel van aanpassingsprocessen zoals genetische aanpassing, acclimatisatie en symbiotische shuffling.

Door aanpassing kunnen koraalpopulaties het thans voorspelde tempo van door temperatuur veroorzaakte verbleking tegen 2100 met 20 tot 80% verminderen.

Het rapport suggereert dat toekomstig onderzoek de snelheid en de grenzen van aanpassingsreacties voor koraalsoorten moet testen, om zo de doeltreffendheid van hun aanpassingen aan thermische stress te helpen bepalen.

Wat kan er gedaan worden tegen koraalverbleking?

Het is niet allemaal kommer en kwel – gelukkig is het behoud van de koraalpopulaties wereldwijd mogelijk. In feite kunnen we allebei ons steentje bijdragen om het verbleken van koralen een halt toe te roepen.

Voorkomen van koraalverbleking

Alvorens te bekijken hoe we het verbleken van koraal kunnen tegengaan, moeten we eerst nagaan hoe we het in de eerste plaats kunnen voorkomen.

Kies voor duurzame zeevruchten

Ieder van ons kan de koraalriffen beschermen door te kiezen voor duurzame vis en schaal- en schelpdieren. Bij duurzame visserij worden de plaatselijke ecosystemen niet beschadigd, waardoor koraalverbleking wordt voorkomen.

Voordat u vis koopt, kunt u die opzoeken in de database van FishWatch om het duurzaamheidsprofiel te controleren en te voorkomen dat u bijdraagt aan het bleken.

Water sparen

In plaats van uw kranen te laten lopen wanneer u ze niet gebruikt, of langer te douchen dan nodig is, kunt u door thuis water te besparen de populaties van koraalriffen helpen beschermen.

Volgens de Nationale Oceaan Dienst,

Hoe minder water je gebruikt, hoe minder afvloeiing en afvalwater uiteindelijk hun weg terug naar de oceaan zullen vinden.

Door minder water te gebruiken, blijven de oceanen schoner en blijft de gezondheid van het koraal op peil.

Verminder uw koolstofvoetafdruk

Door uw bijdrage aan de klimaatverandering tot een minimum te beperken, helpt u de koraalpopulaties wereldwijd in stand te houden en te beschermen.

Hier zijn vier eenvoudige methoden die u kunt gebruiken om uw koolstofvoetafdruk te verkleinen:

Meer recyclen: Als u voorwerpen recyclet in plaats van ze weg te gooien, blijft uw afval buiten de vuilstortplaatsen, vermindert u de koolstofuitstoot en draagt u minder bij aan de opwarming van de aarde. Minder opwarming van de aarde betekent minder koraalverbleking.

Gebruik energiezuinige lampen: Energiezuinige lampen stoten minder broeikasgassen uit dan standaardlampen, waardoor uw ecologische voetafdruk kleiner wordt en de opwarming van de aarde wordt tegengegaan.

Eet minder vlees: Geloof het of niet, maar de veeteelt is een van de grootste oorzaken van de opwarming van de aarde. Gewoon minder vlees eten kan uw bijdrage tot de klimaatverandering aanzienlijk verminderen en koraalpopulaties beschermen tegen verbleking.

Meer lopen: Auto’s verbranden fossiele brandstoffen zoals benzine en diesel en zetten deze om in schadelijke gassen die bijdragen tot de opwarming van de aarde. Door meer te lopen en minder te rijden, kunt u uw dagelijkse emissies tot een minimum beperken en de zeetemperatuur op een koraalvriendelijke manier helpen houden.

Herstel van koraalriffen met behulp van fragmentatie

Terwijl de prioriteit ligt bij het minimaliseren van de bestaande bedreigingen voor koraalriffen, werken veel instandhoudingsorganisaties nu aan de wederopbouw van koraalriffen en het bevorderen van een volledig herstel na de ernstige schade van de afgelopen drie decennia.

Organisaties zoals de Coral Restoration Foundation, bijvoorbeeld, zijn actief bezig met het herstel van koraalpopulaties door natuurlijke processen te vergemakkelijken.

Een van deze processen staat bekend als “fragmentatie”.

Soms kunnen takken van koraalpoliepen afbreken. Als de omstandigheden gunstig zijn, kunnen deze takken zich opnieuw aan andere oppervlakken vasthechten en zich voortplanten, waarbij ze uitgroeien tot nieuwe kolonies.

Onderzoekers hebben manieren gevonden om dit natuurlijke proces uit te buiten, door handmatig koraaltakken te fragmenteren en kolonisatie aan te moedigen.

Zodra de koraaltakken tot kolonies zijn uitgegroeid, worden koraalbomen binnen 6-9 maanden uitgezet in natuurlijke riffen. De Coral Restoration Foundation schat dat zij sinds 2012 meer dan 74.000 koralen heeft geplant.

Microfragmentatie

Bij microfragmentatie wordt de oppervlakte van een koraal op een tweedimensionaal vlak in een laboratorium gemanipuleerd. Door dit proces kunnen koralen meer dan 25 keer sneller groeien dan hun normale snelheid.

Zodra de riffen voldoende in omvang zijn gegroeid, transplanteert en installeert het team van Dr. Vaughn de koralen in het beoogde rif. Als deze technologie op grote schaal wordt toegepast, zou zij de slinkende populatie van gezonde koraalriffen snel kunnen herstellen.

Naast fragmentatie wordt ook micro-fragmentatie, een recente ontdekking, gebruikt om de schade van koraalverbleking te herstellen en te voorkomen.

Koraal heeft natuurlijk 25-75 jaar nodig om geslachtsrijp te worden. Micro-fragmentatie verkort dit tijdsbestek tot slechts 3 jaar.

Klinkt geweldig, ik weet het.

Dit is hoe het werkt:

Het proces begint met het gebruik van een diamanten lintzaag om koralen in fragmenten van 1 cm² te zagen. Dit stimuleert de groei van het koraalweefsel, waardoor klonen kunnen ontstaan die 25-50 keer sneller groeien dan normaal.

Deel deze afbeelding op uw site

Een enkel fragment ter grootte van een golfbal kan worden opgesplitst in 20 tot 100 microfragmenten, die in slechts enkele maanden weer aangroeien.

In slechts 6 jaar zijn er 600 koralen geproduceerd door het team van Dr. David Vaughan. Deze hoeveelheid kan nu, dankzij micro-fragmentatie, worden geproduceerd in een single middag.

Volgens Vaughan is micro-fragmentatie “een nieuwe ontdekking die echte hoop kan geven voor onze koraalriffen die er nooit eerder is geweest.’

Deel op je Pinterest!