“Murene” is een grote verscheidenheid aan soorten paling die over de hele wereld te vinden zijn. Het zijn zeker enkele van de meest opwindende levensvormen in Oceanië. Hun eigenaardige kleuren en vorm kunnen zorgen voor een hele ervaring voor duikers of snorkelaars.

Er zijn ongeveer 200 soorten murenen. Ze worden meestal gevonden rond koraalriffen; duikers willen tijdens hun leven vaak murenen zien terwijl ze getuige zijn van de schoonheid van het aqualeven.

Ondanks hun talrijke soorten, zijn de meest waarschijnlijke die in een aquarium worden gehouden de Sneeuwvlok murenen en Zebra murenen. Hoewel ze behoorlijk vermakelijk zijn om te observeren, brengen murenen het grootste deel van hun tijd verborgen – chillend – door onder rotsen en riffen.

Het evolutionaire meesterwerk dat de murene is, kan leuk zijn om over te leren, en ze hebben bepaalde omstandigheden nodig om te overleven zoals in hun natuurlijke habitat.

Laten we in hun anatomie duiken, hun lichaamsbouw begrijpen en de omstandigheden verkennen die ze nodig hebben om op de juiste manier in aquaria te worden gehouden.

Anatomie van Moray Eel

Wetenschappelijk gezien worden murenen de familie Muraenidae genoemd, die is verdeeld in twee subcategorieën. Ze hebben verschillende verschijningsvormen en kleuren. Ze delen echter allemaal slangachtige, rare blikken.

Lichaam

Murenen worden vaak vergeleken met slangen in hun beweging. In tegenstelling tot slangen zijn ze echter volledig schaalloos. Ze bewegen zich voornamelijk voort met behulp van slanke, serpentijnachtige signalen.

Van de lichamen van murenen is bekend dat ze een slijmlaag hebben die ze volledig bedekt. Ze hebben specifieke cellen die bokaalcellen worden genoemd; ze scheiden het slijm over hun lichaam af om zichzelf te beschermen tegen schrapen en schuren terwijl ze zich verbergen onder rotsen.

Bij sommige soorten kan de slijmlaag behoorlijk giftig zijn; daarom moeten duikers er niet te gretig naar streven om ze aan te raken.

Het is ook bekend dat ze slecht zicht hebben. Omdat ze nachtactieve soorten zijn, kunnen ze niet goed onder water in het donker zien, omdat ze het visuele vermogen missen om dit te doen.

Murenen hebben vrij grote en prominente neusgaten. Ze vertrouwen voornamelijk op chemoreceptie om hun prooi te lokaliseren en te vangen.

Vinnen

Murenen hebben een rugvin die over de lengte van hun rug loopt. Ze zijn gekoppeld aan hun caudale en anale vinnen. Toch missen ze borst- en bekkenvinnen.

Kaak

Een van de spannendste dingen aan murenen zijn hun kaken. De meesten van hen hebben grote puntige tanden die hen helpen gladde vissen te vangen.

Een algemeen bekende murene is de hoektandige murene. Ze hebben een prominente, langwerpige kaak die een angstaanjagende hoeveelheid scherpe, glazige tanden bevat.

Anderen, zoals de sneeuwvlok murene, gewoonlijk aangeduid als de millennial murene, jagen voornamelijk op schaaldieren en hard-shelled zeedieren. Daarom hielp de evolutie hen om stompe, sterke tanden te ontwikkelen die de schelpen van hun spel kunnen openbreken.

Een andere soort, de murene van de luipaard, heeft doorschijnende tanden die er glazig uitzien.

Ze hebben meestal twee sets kaken; een is de gewone of orale kaak die een beetje eng kan zijn, en de tweede set kaken die zich bij hun keel bevinden. De tweede set kaken staat bekend als de Faryngeale kaken. Het geeft nogal een voordeel als het tijd is om te eten.

Wanneer ze een prooi vangen, schiet de keelholte naar voren op de prooi die met de orale kaken is gevangen en grijpt en trekt de keel van de paling naar beneden. Ze zijn de enige bekende soort met twee sets kaken.

Nog een interessant feit is dat Californische murenen andere tanden op het dak van hun mond hebben. Ze helpen verder voorkomen dat de prooi zich in hun mond verplaatst en laten de faryngeale kaken de prooi soepel grijpen.

Hoe groot kan Murenen worden?

Murenen hebben zeer verschillende kleuren en variëren in grootte. Hoewel de meerderheid van hen vaak ongeveer anderhalve meter lang is, kunnen sommigen van hen dat overschrijden.

Een specifieke soort, Thyrsoidea macrurus, die vaak wordt aangetroffen in de Stille Oceaan, kan tot drie en een halve meter (11 voet) groeien.

Ciguatera Vergiftiging

In sommige delen van de wereld is murene een typische maaltijd. Er wordt zelfs gezegd dat Romeinen vroeger paling kweekten en hadden als een delicatessemaaltijd, vooral Muraena Helena, gevonden in de Middellandse Zee.

Sommige van die soorten zijn echter behoorlijk giftig. Indien ingenomen, kan de giftige vis leiden tot ziekten en, in sommige gevallen, zelfs de dood.

Het staat bekend als Ciguatera-vergiftiging, een zeldzame ziekte die gebeurt als u een aantal specifieke, giftige vissen inneemt.

De giftige stof wordt ciguatoxine genoemd; wanneer het wordt ingenomen, kan het verschillende lichaamsfuncties beschadigen. Het neurologische, spijsverterings- en spierstelsel wordt aangetast en laat de aandoening zich vestigen.

Van sommige murenensoorten is bekend dat ze een van de 400 vissoorten zijn die Ciguatera-vergiftiging kunnen veroorzaken.

Als je daar toevallig van eet, kunnen we je niet beloven dat je de beste tijd zou hebben. De symptomen kunnen een behoorlijk debacle zijn.

De symptomen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, misselijkheid, diarree, gevoelloosheid in de ledematen en tong, en buikkrampen. Er zijn mogelijkheden voor andere symptomen om zich te ontwikkelen uit het toxine.

Hoewel de symptomen vaak binnen een paar dagen vervagen, kunnen sommigen volhouden. De neurologische schade kan een tijdje meegaan.

Habitat

Murenen zijn vriendelijke wezens die vaak in kosmopolitische gebieden voorzitten. Ze verblijven opmerkelijk genoeg liever in warmere wateren rond koraalriffen.

Ze zijn bestand tegen dieptes tot een paar honderd meter onder het oppervlak. Het creëert een geschikte habitat voor hen omdat ze liever ontspannen onder rotsen en in sommige spleten.

Van de overgrote meerderheid van murenen is bekend dat ze zout water bewonen. Een klein aantal van hen kan echter goed leven waar zoet en zout water botsen.

Degenen waarvan bekend is dat ze deze gebieden bewonen, zijn soorten zoals de rozelip murene en de zoetwater paling.

Voeding: Wat eten Murenen?

Murenen hebben een eigenaardige manier van voeden. Het zijn niet per se de beste zwemmers omdat ze geen borstvin hebben. Ze verstoppen zich dus voornamelijk in grotten en richten zich op elke prooi die in de buurt komt.

Murenen gaan vaak voor kleinere vissen en schaaldieren. Hoewel hun go-to hun prooi in een hinderlaag lokt, cultiveerden ze andere jachtmethoden door de prooi te achtervolgen.

Coöperatieve jacht

Sommige murenen hebben de neiging om zich te groeperen met andere vissen in de jacht. Reuzenmuren kunnen bijvoorbeeld samenwerken met tandbaarzen om prooien te vangen.

Tandbaarzen leven en jagen in open water. Hun prooi heeft de neiging om aan hen te ontsnappen in de koralen. Murenen leven in koralen en hun prooi ontsnapt eraan in open water.

Ze werken samen en als de prooi bang is voor een van beide vissen, mag de andere het opeten.

Taxonomie

Wetenschappelijk gezien worden murenen weer ingedeeld in verschillende koninkrijken. Het kan als volgt worden gecategoriseerd:

• Algemene naam: murene, murene, geschilderde paling
• Koninkrijk: Animalia
• Phylum: Chordata
• Klasse: Osteichthyes
• Orde: Anguilliformes
• Familie: Muraenidae
• Geslacht: SpeciesGymnothorax spp.

Geslachten

De talrijke soorten murenen hebben verschillende classificaties. Als we ons verdiepen in hun ongeveer 16 categorieën, kunnen we hieronder een aantal soorten opsommen:

Onderfamilie Muraeninae

• Diafenchelys
• Mierenegel
• Enchelycore
• Enchelynassa
• Gymnomuraena
• Gymnothorax
• Monopenchelys
• Muraena
• Pseudo Echidna
• Rhinomuraena
• Strophidon

Onderfamilie Uropterygiinae

• Anarchias
• Channomuraena
• Cirrimaxilla
• Scuticaria
• Uropterygius

Murenen in de aquariumhandel

Het houden en kweken van murenen kan een beetje een handvol lijken. Toch kunt u de juiste instelling in het aquarium creëren. Afhankelijk van de soort, grootte en natuurlijke habitat, kan het aquarium dienovereenkomstig worden opgezet.

Een van de belangrijkste dingen om in gedachten te houden is de tankgrootte; murenen zijn carnivoren die toevallig enorme hoeveelheden afval achterlaten. Het afval is stikstofhoudend, zodat de tank kan eindigen met een aanzienlijke hoeveelheid ammoniak.

Gelukkig zijn er manieren om de stikstof- en pH-waarden in uw tank te regelen. U kunt meer te weten komen over de stikstof- en biologische cycli om ervoor te zorgen dat de omgeving veilig is voor de paling.

U moet ook rekening houden met de pH-waarden in uw tank. Het is vrij essentieel om ervoor te zorgen dat hun niveaus laag zijn om de veiligheid van het aquarium te behouden.

Het lijkt misschien te veel om een aanvoer van verse zeevruchten voor de paling in stand te houden. Het zou het beste zijn om ze te trainen om in plaats daarvan te wennen aan het consumeren van bevroren voedsel.

Voor uw veiligheid wilt u ervoor zorgen dat u hun felle tanden vermijdt. Het zou het beste zijn als je een lang hulpmiddel hebt om te gebruiken om ze te voeren.

Er zijn specifieke schema’s voor het voeren van murenen, afhankelijk van hun leeftijd. Er wordt gezegd dat sommige palingen kunnen sterven door overvoeding.

Voor de oudere palingen, het voeren van dem één keer per week zou voldoende zijn. Voor de jongelingen moet je ze echter twee keer per week geven.

Natuurlijk zijn er bepaalde voedingsmiddelen om ze te geven. Ze variëren in kwaliteit en ze kunnen een verschil maken in de voedercyclus van de paling. Je kunt er hier meer over leren.

De fascinerende wezens die murenen zijn, kunnen behoorlijk vermakelijk zijn om op te voeden. Het op peil houden van uw tank kan een handvol zijn, maar is behoorlijk nodig. De kwaliteit van uw tank maakt het verschil in het onderhouden van een goede omgeving voor de paling.